Modern tarihte, Türkler hakkında yürütülen sistemli karalama kampanyalarından daha haksız, daha planlı bir toplumsal cinnet yoktur. Türkiye hiçbir zaman bir “Hristiyan sorunu” yaşamamış, kimsenin inancına baskı uygulanmamıştır. Avrupa’nın politik hesaplarıyla yaratılan “Ermeni meselesi” kanlı bir oyuna dönüştürülmüş, sahte bir mazlumiyetin ardında çıkar hesapları gizlenmiştir.
Osmanlı idaresi altında yüzyıllarca barış içinde yaşayan Hristiyan topluluklar, Batılı efendilerinin müdahalesiyle isyana sürüklenmiş; kardeşlik, entrikalarla parçalanmıştır. Türklerse hiçbir dönemde fanatizme sapmamış, aksine en geniş anlamıyla hoşgörüyü temsil etmişlerdir. Hristiyan tebalarına askerlik yükümlülüğü bile tanımayan bu millet, “boyunduruk” altında değil, adaletin koruması altında yaşamalarını sağlamıştır.
Kibirden arınmış, siyasetin inceliklerini bilen II. Abdülhamit, çağının en mahir devlet adamlarından biridir. Onun idaresinde Osmanlı, sömürülmeye karşı direnen, yeniden doğuşun eşiğinde duran bir devlettir. Bugün de Türk milleti, o derin kültürel mirasıyla hem Doğu’nun hem Avrupa’nın denge unsuru olmaya devam etmektedir.
Türk Savun Kendini adlı eser kalemini kalkan, arşivini siper yaparak, Türk milletine atılan asırlık iftiralara karşı bir vicdan müdafaası yürütüyor.