Renk adları ve onların çeşitli yan anlamları toplumun kültürünü temsil etmekle kalmayıp, toplumun kendine has dünya görüşünü de yansıtmaktadır. Eski dönemlere ait olan sözcükler, o dönemde aynı veya benzer anlama gelen sözcüklerin etkin bir şekilde kullanılmasından pasifleşmesi sonucunda kullanım dışında kalarak tıpkı evrim teorisinde canlıların hayat seyrinde olduğu gibi çevreye uyum sağlayarak ya hatatta kalmakta ya da yok olup gitmektedir.

Türkçenin en eski dönemlerinden beri kullanıla gelen her bir sözcük geçmişimizin bir parçası olup, kültürümüzün ve tarihimizin birer taşıyıcısıdır. Eldeki çalışmanın konusu, teoride renk (colour) kavramının en pratikte VII.-XXI. yüzyıllar arasında tarihsel ve çağdaş Türk lehçelerinin yazılı kaynakları esasında öz Türkçe renk adlarının temel ve yan anlamlarının etimoloji, bilişsel (idrak) anlambilimi ve kültürel dilbilimi bakımından incelenmesidir.