Türk dünyası edebiyatına ait eserler dikkatle incelendiğinde geçmişte yaşanan katliamların, yönetim boşluğunun yarattığı infialın ve Rusların oynadıkları oyunların daha iyi anlaşılacağı aşikârdır. Geçmişini bilmeyen bir neslin geleceğini sağlam temeller üzerine kuramayacağı ne kadar açıksa, Türk dünyasında yıllardır sağlanmak istenen birliğin, birbirinden uzaklaşan Türk halklarının dilini ve kültürünü bilmekten geçtiği de o kadar açıktır. İsmail Gaspıralı, Yusuf Akçura ve Ayaz İshaki gibi aydınların sağlamaya çalıştığı dil ve kültür birliğinin hala  Türk dünyası halklarının farklı alfabeler kullanmaları nedeniyle kısa vadede gerçekleşmeyeceği de bir gerçektir. Bu bakımdan öncelik çeviri eserlere verilmeli, söz konusu Türk halklarının edebiyatlarına yön veren yazarların eserleri Türkiye Türkçesine; Türk edebiyatına yön veren yazarların eserleri de diğer lehçelere aktarılmak suretiyle ortak bir algı oluşturulmaya çalışılmalıdır. Nitekim son yıllarda yapılan da budur. Özellikle Avrasya Yazarlar Birliği gerek yayınladığı Kardeş Kalemler dergisi ve gerekse Bengü yayınları bu boşluğu doldurmaya çalışmaktadır.