Sözcüklerinin korkaklığı belki de suskunluğunun arkasındaki çığlıklarıydı…***Kafamdaki sesleri susturmanın bile kafamda bir ses çıkardığının farkına vardığım dakikalarda,kalbimin içindekileri de duymanın hissettirdikleriyle sanki ne hissettiğimi çok iyi biliyorken, ne hissettiğimi asla anlamamak kadar karışıktı kafamdaki sesler de…***Anlardın ya kalemim yaşadıklarımı yazmaya korkak bu aralar…***Olacağını bildiğine,elinden bir şey gelmemesine inanmak istememekte,elimden gelen tek şeydi sanırım…***Anlatacak kimsem yok ben yine sana susup kâğıda yazıyorum…***Beraber uçalım yükseklere,sen yazamazsın diye ben sana şiir yazayım,sen kanadında taşı yeter…***Ben benimle bile bazen fazla kalabalığım….***Yazsam anlar mısın,sussam duyar mısın…