Git gide katılaşıyor, çoraklaşıyor ve olabildiğince hızlı bir şekilde mekanikleşiyoruz. Ruhlarımızdaki ve mavi dünyamızdaki iklim değişikliklerinin umarım farkındasınızdır.

Güya; zaman duygularımızı bastırmayı, kalbimizin değil de aklın ve mantığın sesini dinlemeyi zorunlu kılıyormuş... Oysa bu duruma öncelikle kendi ruhumuz isyan ediyor. Bundan dolayı hastanelerin psikiyatri servisleri ve ünlü psikologların klinikleri ruh hastaları ile dolup taşmakta.

Takdir edersiniz ki şiir ve müzik; diğer sanat dallarına nazaran aklın, mantığın ortaya koyduğu bir eser değil de genellikle ruhumuzun ve kalbimizin sesidir. İstesek de, istemesek de bu sesi zaman zaman duyarız ve duyup anlamasını istediğimiz birileri de mutlaka vardır.

Saçlarınızı okşayan hafif bir rüzgâr, kuş cıvıltıları ve su sesi gibi şiir de umarım iyi gelecek ve bir an için de olsa rahatlatacaktır içimizi.