GÜLİSTANBUL
Fethini müjdelemiş cihâna gül, İstanbul
Yollar açmış göklerde ezâna gül, İstanbul
Gül müjdesi olmasa sevmezdim bunca seni
Damla damla aşk veren hûbâna gül, İstanbul
Olmasaydı kubbeler yedi tepe üstünde
Verir miydi râyiha her câna gül, İstanbul
Güneşe sorulsaydı “arz’da yer ister misin”
Güneş derdi “ekilsin meydâna gül, İstanbul
Koynunda gül olmayan sular elbet ağlaşır
Yalvarır gece gündüz Yezdân’a gül, İstanbul
Hangi diyâr gül biten toprak kadar bahtiyâr
Unutturur mâzîyi, zamâna gül, İstanbul
Ne zaman gül yanında mehtâbı seyre çıksam
Fer verir mehtâb ile ummâna gül, İstanbul