Sen benim elbette önceliğimdin. Mazeretlerimi sorguluyorsun. Hayır, sorgulama. İnce bir ipliğin iğne deliğinden geçmek gibi bir zorunluluğu vardır.. Bu karşılığı olmayan bir aşk. Çünkü bu; senin de benim de mecburiyetim Frida. Öyle olmak zorundaydık sanki, di mi? Öyle değil işte. Ben senin önceliğin olmak için koca bir hayatı feda ettim. Oysa sen çizdiğin her çiçeği boyadığın her elbiseyi kendine giydirdin. Sevmiştim seni. Gideceğini bildikten sonra bile.. Sürrealistler böyledir Frida. Şimdi seni tanıtmak anlatmak fırçanın ucunda hala dans ediyormuşçasına seni yaşatmak gibi bir görevim var, Frida. Güney Amerika’dan Avrupa’nın en doğusuna, Ortadoğu’nun başlangıcı Asya’nın en kenar mahallesinin ara sokağında, bir banka yokuşunun 3.aralığının, ilk beyaz apartmanlı evin 5.katında aşık oldum sana, ah Frida!

Biz ince bir ipliktik ve iğne deliğinden geçmek gibi bir zorunluluğumuz vardı sevgilim. Pantolonumu son giydiğin elbisenin renklerine boyadım. Sarı,mor ve pembe.

Sadi Karakaş, üçüncü kitabı Sis Perdesi’nde felsefeyi şiirler harmanlayıp okuyucuya harika bir Türkçe ziyafeti çekiyor….