Yarınların kailesini çekerken bugünün kayıplarını hep göz ardı ettik sonrasında dünde kalan keşkelerimizle hayatımızı zorlaştırdık. Ne düne bakıp oyalanmalı insan, ne de yarınları düşünerek kaygılanmalı. Sebeb-i gayesini bilerek anı yaşarsa dünü pak, yarını duru olacaktır şüphesiz. İnsanın kendine olan güveni tam inancı da sağlamsa aşamayacağı engel başarılı olamayacağı bir sınav olmaz elbette. Sınanır insan; her an, her daim sınanır. Kimi zaman anlar bu durumu kimi zaman anlamaz. Doğru zamanda doğru yerde durmalı insan muhakkak asıl galipler mağlup görünenlerdir.
“SINANDIM’’ adlı bu kitabımda hayattan çıkarımlar yapmış olduğum bazı duyguları kendi halimce dizelerle buluşturdum

İkrar verdim elestüde Allah`a,
Kün fe yek ün dendi halde sınandım.
Kıyamdaydım ermek için felâha,
Hayli meşakkatli yolda sınandım.

O yolda öğrendim yürümeyi ben,
Derde talip olup çürümeyi ben,
Yanarken anladım erimeyi ben,
Bir dem oldu söndüm külde sınandım.

Külümü dört yana savurdu rüzgâr
Nedir bu ruhumu kuşatan efkâr
Bu sırrı sakın ha ! etme aşikâr,
Dediler Lâl oldum dilde sınandım.

Dil susunca hasıl oldu muhabbet,
Nasıl bilmem izahı güç garabet,
Mecnun oldum bir sevdaya müebbet,
Leyla`nın uğruna çölde sınandım.