Kah oldum sana bir köprü, kah oldum sana bir yolSöylesene bana artık nedir bu çıkmaz yolKelimeleri kelimelere düğümledim bir urgan gibiBağladım ikimizin kalbine oldu bir aşk zinciri Bulutlar oldu bize güneşli havada bir gölgeGüneş oldu bize önümüzü görmemizi sağlayan bir ışıkDoğa bütünleşti dört bir koldan oldu kucaklayan bir anaBiz olduk birbirimize taştan bir çıkmaz yolNedir bu öfke, nedir bu trip hayatımızın köprüsündeGeçilemez miydi bu köprü, saygıyla sevgiyleAynalar bile büyük gösteriyor sendeki bu egoyuDünya bile bu kadar küçük görünürken