Bir hayat bırakıp, mazi yurduna, Bak bugün ellerim, boş gidiyorum,

Ömrümü tükettim, bir hiç uğruna, Kalmak için hala, direniyorum.

Bilmedim, günlerim, nerede geçti,

Düne gömülenler, sanki bir hiçti,

Beşer bir mahsuldü, Azrail biçti,

Sıra bana gelmiş, göremiyorum.

Fayda umar iken, yarandan dosttan,

Gafil yaşamışım, ben son duraktan,

Kurtulmak isterken, o gerçek sondan,

Hep sona koşmuşum, bilemiyorum.

Ne hayaller kurdum, ne umutlandım, Herkes gibi bende, aldanıp kandım,

Sonunda gafletin, narında yandım,

Gönül feryadımı, duyamıyorum.

Anladım yok imiş, dünyadan vefa,

Çektirir herkese, bin türlü cefa, eytan günahlarda, gösterir sefa,

Bildim ki gerçeği, göremiyorum.