Sürgün, açık denizde vurgun yemek gibidir
Umutlarına bulutlar çöker ve hep üşürsün
Sürgün diyarı, gökyüzü maviyi yitirmiş gridir
Gece yalnızlık çöker ruhuna, gözlerine karanlık

Memleketim sende sevdiğim kaldı
Ben onu, O beni hep kaçak sevdik
Sevdiğim dağların asi kadınıydı
Saçları çam kozalağı teni kekik kokardı

Memleketimden çok uzaklardayım
Sana hasretlerim çoğaldı memleket
Benden çok uzakta kalan seni özledim
Sevdam ruhumda fırtınalar eser

Bazen de bir ağaç dalında bir çiçek
Küçük bir balıkçı teknesinde
Kadehsiz ve peynirsiz şişede şarap
Bazen de bir hamalın kamburunda

Telaşımdan ismini soramadığım
Yeşil gözlü, kıvırcık saçlı dilenci çocuk
Yalın ayaklı soğukta titreyen elleri
Mendil, ciklet satan kız çocuğu

Mavi tulum içinde çöpçüleri özledim
Midye satan kasketli Kürt amcayı
Simit, salep diye bağıran sesi özledim
Ben, hepinizim ve hepinizi çok özledim