"Suretlerimiz
yüzümüzü artık unutmuş
Alınlarımız
Cam gibi şeffaftır
Göz işleyince bir şey görünmüyor
Ve kulak işitince
Sekizinci nota, suskunluktur
Yüzlerimize çalınan suskunluk!
Birbirimize dik bakıyoruz
Ses
Daha yüce bağırıyor
Gölge gibi çekişiyor
Bir dereceye kadar ki
Artık gecenin sesini
Cırcır böceklerinin sesini
Parmakları kapının arasında yakalananan
Rüzgârın inleme sesini
İşitiyoruz
Hatta tükürüğümüz yok
Ki onunla korkumuzu tükürelim
Uzaklarda
Bir çukur var
Denizi göğe döküyor
Her gece
Kaç kayık mülteci
Ay’a sığınıyor"