Babasının her "şu bizim tornet" deyişinde Utku, torneti gözünün önüne getirmeye çalışıyordu ama bir türlü belleğinde bir şey canlandıramıyordu. Aslında scooter deyince de babası pek birşey anlamıyordu. Belkide anlamak istemiyordu. "Tamam mı alacak mısın?" diyordu babasına. Babasıda "Hı hı!" deyip başını sallıyordu. Bir zaman sonra yine soruyordu. "Ne zaman alacaksın peki baba?" Babasının artık ezberlediği yanıtı alıyordu: "Hele bir ayın başı gelsin paramı alayım da kolayına bakarız." Aybaşı geldiğinde kira, bakkal, kasap, şu bu derken paralar giderdi ve yine scooter babasının deyişiyle "tornet" başka bir zamana kalırdı. ancak Utku; kararlıydı. Ne yapıp edip o scooteri babasına aldıracaktı.