(IV. Turgut Uyar Şiir Ödülleri Üçüncüsü)

Umut Göksal’ın şiirleri beni savurup duruyor ve şaşırıp kalıyorum alışılmadık imgeleri okudukça. Ne gözyaşı damlasına sığıyor ne de günbatımında yanıp kavruluyor şiirleri. Üstüne gazete örtülen *ölüler okumayı en iyi* bilirmiş dizesi nasıl söylenir? İşte hayatta süzülen, *ruj fotokopisi*nden dağılan can alıcı bir dize daha: *şiirin evidir saçlarla örülü bir kız kulağı.* Hep elimin altında bulunduracağım bir kitap kazandırdı bana Umut Göksal, teşekkürler.

Gültekin Emre