Kalemim, kâğıda dökülen sözcüklerde sakladı Aşkın Renk Halleri’ni... Pembesiyle, kırmızısıyla, sarısı, yeşili, mavisi, turuncusu ve moruyla kapladı o kocaman yaşanılası aşk dünyasını... Ve siyahta düştü umutsuzluğa... Griye ise hiç uğramadı. En nihayetinde beyazda karar kıldı. Beyazdı onun adı; içinde her rengi barındıran, her şey olup aslında hiçbir şeye benzemeyen...