Açelyaların büyüttüğü, Rima!

O kadar asil ve gururlusun ki

değmiyor bana bakışların.

Dicle`nin soğuk sularına

daldırdığın ayakların;

zârif bir ceylanı anımsatıyor.

Hep topladığın saçların

Bugün dağınık ve papatya kokuyor.

Gözlerinde deniz yeşili bir ışıltı!

Yüzünde bir narçiçeğinin utangaçlığı.

Ve bende ruhumun sana olan açlığı...