*Zavallı yavrucak! Kim bilir ne kadar acıkmışsınızdır? Mutfakta, ekmek ve sütten başka bir şey bulamayacaksınız. Çünkü teyzeniz, yemek zamanı sizi ortalıkta göremeyince kızdı. Anlıyorsunuz değil mi?*

*İyi ama orada nasıl olabilirdim? Biliyorsunuz tepedeydim.*

Nancy, güldüğünü belli etmemek için boğazını temizliyormuş gibi yaparak *Evet fakat o bunu bilmiyordu ki! Size süt ve ekmekten başka bir şey veremeyeceğime üzülüyorum,* dedi.

*Ben sizinle aynı düşüncede değilim, aksine mutluyum.*

*Mutlu mu? Niçin?*

*Çünkü ekmeği ve sütü severim. Sonra sizin yanınızda yiyeceğim için mutluyum. Mutlu olmam için bunlar yeterli değil mi?*

Nancy, Pollyanna’nın tavan arasındaki boş odayı nasıl sevdiğini hatırlayarak *Siz, bir şeyi sevmek için hiç zorlanmıyorsunuz,* dedi.

*Çünkü oyunu kuralına göre oynuyorum.*

*Oyun mu? Ne oyunu?*

*Mutlu Olma Oyunu!*