Muzaffer İlhan Erdost, sermaye-devletlerin, emek-devletleri "özgür" sömürgeler olarak egemenlikleri altına alma yarışına giriştikelri süreçte, Türkiye’yi dışardan kuşatan ve içerden kavuran olayların ardındaki "giz"i yakalamaya çalışıyor. Yazar, başlangıcında bakir ve o ölçüde temiz olan yeryüzünü kirletecek tüm kötülükleri içersinde taşıyan söylencedeki "kutu" ile Türkiye’nin geleceğini kürüsel egemenliğin yörüngesine kilitleyen "kasa" arasındaki örtüşmeyi açıklıyor. "Laiklik" üzerine tartışmaların eleştirel olarak irdelendiği "Pandora’nın Bir Başka ‘Kutusu" bölümünü, "Oy Sivas!.. Koca Sivas!...", "Türkiye ve Avrupa Birliği Makasında ‘Azınlıklar’ Sorunu", ve "Küçük Köylülüğün Yıkımından GAP’ın İşgaline" bölümleri izliyor. Kısaltılmış adlarıyla, Üç Sivas, Yeni Dünya Düzeni, ve Küreselleşme kitapları üzerine Erdost ile yapılan görüşme ve konuşmalardan oluşan bölümde ise, yazar, Türkiye’ye, Türkiye’nin dışında biçilen "Türkiye’nin Yeni Jeopolitiği"ni, "stratejik işbirliği" adı altında kucaklayan politikaların girdabında, küçük de olsa bir ışık gezdiriyor.