Dünyanın farklı coğrafyalarında, farklı dillerde, farklı kültürlerde; ama dayanışmanın gücünü bilen ve yaratan insanların hikayesi, bizim hikayemiz.

*Felaketler ölüme yakın bir deneyim, büyük bir kayıp veya ölümcül bir hastalık gibi, bizi kim olduğumuza, kime güvenebileceğimize, neyin önemli ve neyin olmadığına uyandırır. Esas zor olan ise sıradana geri döndüğümüzde nasıl uyanık kalacağımızdır.

Tabii eğer geri dönersek. Ben de bu salgının bir şeyin sonu olduğuna; küresel kuzeyin savaş sonrası refahı hikâyesinin, dünyanın diğer yerlerinin, insanların ve doğanın sömürüsü temel alınarak kurulan bir dizi iktidar varsayımının, tarih olmak üzere olan birçok sistemin sonu olduğuna inanıyorum. Etrafımızda sona eren bu yaşlı dünyanın küllerinden doğan şey, evvela bir çatışma olacaktır. Bunun sebebi bir yandan yabancılaşma, dışlanma, tecrit ve eşitsizlikten kâr sağlayanların ve statülerini tekrar elde etmeye başvuranların varlığı, diğer tarafta ise bunun tam tersini hayal ederek bu en kötü zamanlarda bile gelmekte olanın belirtilerini görerek yeni dünyalar yaratmaya çalışan bizlerin mevcudiyeti.*