Kabullenemedi
Yüreğimiz sevgiyi
Kine meze olduk
Nefrete sözcük
Hep bir kavga diye
Avazı çıktığınca haykırdı
Sevgisizliğimiz
Öteki demek sanki
Marifet gibi
Kendimizi alkışlar olduk
Sonra yalandan tebessümler
Doğrunun yalana
kurban olduğu
O tebessümler
Yerini çoktan almıştı
Bakışlarımızda...

Hasan Karaboğa