İnsanın özü, vicdanı ile zekâsının sürekli irtibatta olması ve aktif olmalarıdır (kalp-akıl). Yabancılaşma, bu irtibatın koparılması veya bu iki unsurdan birinin dumura uğramasıdır. Yanlış tanrı veya din tasavvuru, buna sebebiyet verebilir. Putçuluk (şirk), bir dinsel yabancılaşma türüdür.

Putçuluğun kriteri, tanrı sayısında değildir; sahip olunan tanrı veya din tasavvurunun, insanı kendine, yeteneklerine ve vicdanına yabancılaştırıp yabancılaştırmadığındadır: *Belki kendilerine yardım edilir diye Allah’ı bırakıp da ilahlar edindiler.* (36/74).*Kendilerine kuvvet ve şeref kaynağı olsun diye, Allahtan başka ilahlar edindiler.* (19/81). *Hz. İbrahim, halkına şöyle dedi: *Sırf aranızda dünya hayatına mahsus bir sevgi ve çıkar kaynağı olsun diye, Allah’ı bırakıp, birtakım putlar edindiniz.* (29/25).