zehrin sızdığı bedende büyüyen karanlık
son kibritin söndüğü dağda kopan fırtına
hayır bunlar değildi, önce yüzün başlardı
bütün zamanlar yüzünle başlardı
fiiller kavuşurdu çekimine
merhamet gibi, sevmek gibi
aralıksız bir susmak gibi akardı sözcüklerin
yollara, raylara, akşamlara kapanan ufuk
onarılmış günlüğü olurdu
ayrı ve ırak geçmişlerimizin