Korku yozlaştırır soysuzlaştırır. Çocuk ve gençlerin suçun içine sürüklenmesinde işin bu tarafı ne yazık ki gözden kaçırılıyor… Dünyada suçlar artıyor, ülkemizde de. Çocukların giderek daha çok suça bulaştığı bir dünyada yaşamanın endişesini duyuyoruz. En kötüsü toplum olarak tam da işin neresinde olduğumuzu bilmiyoruz. Bu bilgisizliğimiz bizleri yarınlarla ilgili olarak derinden kaygılandırıyor. Tüm ülkede hangi yılda hangi sayıda çocuğumuz hangi tür suça bulaşmış kimse bilmiyor. Şehirlerimizin bu yöndeki suç profili nedir araştırılmamış, sorgulanmanmış. Kurumlar görevlerini gereği gibi yapmamış. Üniversiteler, bilim adamları, yerel yöneticiler, iş adamları bu konuda duyarsız kalmış. Dahası sorunların, sıkıntıların üzeri örtülmüş üst makamlara başarılı görünme adına kötü toplumsal gidişler kamuoyundan saklanmıştır. Modern devlet olmanın en önemli gereği her şeyin bir sistem dahilinde yürüyor olması, olay ve olguların kayıt altına alınmasıdır. Gerçek demokrasi kültürünü bir türlü oluşturamadık. Aksine bir korku kültürü egemen her yanda; özellikle resmi kurum ve kuruluşlarda. Herkes bir şeylerle korkutulmuş. Üretici yaratıcı olmanın önündeki en büyük engelin insanlarımıza, keyfi olarak yaşatılan bu korku kültürü olduğunu söyleyebiliriz.