Bu çalışma, edebiyatımızın unutulan kalemlerinden Kemal Rȃgıp Enson’un, kaybettiği oğlundan kalan birikimi de kullanarak az sayıda bastırabildiği, gelirini de Darülaceze’ye bıraktığı ‘iç hesaplaşmasının’ en büyük kanıtıdır.
Bu kitabı okurken, çok sevdiği oğlunun ve hemen arkasından da eşinin intiharıyla sarsılan Kemal Rȃgıp’ın, ölümlü dünyada yalnız geçirdiği/dayanabildiği son bir yılına tanıklık edeceksiniz. Gazetecilik, çevirmenlik ve dönemin birçok gazetesinde tefrika yazarlığı yapmış bu insanın, edebi kimliği bir yana; bir erkek bir eş ve bir baba olarak sürdürmeye çalıştığı ‘yelkenli’ hayatının, fırtınalı günlerini ve hazin sonunu okuyacaksınız.
Üstünde çalışırken bizi sıkça düşündüren; aile, evlilik, çocuk, mutluluk ve başarı kavramlarına, Kemal Rȃgıp’ın zihin süzgecinden geçtikleri halleriyle çokça rastlayacaksınız. Kimi zaman hak verecek, kimi zaman da belki kızacaksınız.
Peş peşe intiharlarla bu hayattan kopan Enson Ailesi, Zincirlikuyu Mezarlığı’nda yatmakta.