"Cahit Sıtkı meçhule zorla götürülüp adak edilmiş bir hayat kurbanıdır. Bu cinayette frengili Baudelaire kadar, morfinman ve kokainman Peyami`nin de müşterek cürümleri vardır… Fuzuli ve Baudelaire olmaktan daha gülünç, daha zavallı bir şey olamaz. Biz Baudelaire`i Fransız içtimai hayatının müthiş buhranlar geçirmekte olduğu bir devre tekabül ettiği için ibretle okumalıyız. Biz Fuzuli`yi adım adım inhitata giden bir devrin ümitsizliğini anlatıp tespit etmiş bir bedbaht diye mütalaa etmeliyiz…"

Notlar`ın 5. cildinde, Kemal Tahir`i gençlik yıllarında buluyoruz.

Edebiyat kariyerinin henüz başındaki Tahir`in şiirleri, bir başlarına önemli olmalarının yanı sıra, dönemin şiir dünyası hakkında da bizi aydınlatıyor.

Ziya İlhan`a yazılan mektuplarda ise "Geçit" dergisinin kuruluş çalışmalarına, genç edebiyatçılardan oluşan bir topluluğun ideallerine, karşılaştıkları güçlüklere, hayal kırıklıklarına ve edebiyat çevrelerine yönelttikleri eleştirilere tanık oluyoruz