Nero, yalnızca Roma tarihinin değil, Batı kültürünün en karmaşık figürlerinden biri: annesine tuzak kuran, sahnede şarkı söyleyen bir imparator; yangınlarla, suikastlarla, entrikalarla anılan bir hükümdar; kimi zaman bir zalim, kimi zamansa sanata ve halka yakın bir genç lider. Onu bu denli ilgi çekici kılan yalnızca seciyesi ve karakteri değil; aynı zamanda Iulius-Claudius hanedanına olan köklü bağları, dönemin siyasal atmosferi ve entelektüel çevresidir. Miriam T. Griffin, bu çarpıcı biyografide Nero’nun yaşamını sadece dönemin tarihçilerinin satırlarında değil, aynı zamanda arkeolojik verilerde, yazıtlarda ve sanat eserlerinde de iz sürerek yeniden kuruyor. Griffin, Nero’nun yönetim tarzını, dostluklarını, tutkularını ve nihayetinde onu yıkıma götüren dinamikleri soğukkanlı bir titizlikle incelerken okuru da imparatoru yalnızca eylemleriyle değil, çevresindeki dünyayla birlikte düşünmeye davet ediyor. Nero: Bir Hanedanın Sonu, hem akademik derinliği hem de akıcı anlatımıyla yalnızca tarih meraklılarına değil, güç, imaj, propaganda ve bireysel sorumluluk gibi çağdaş meselelerle ilgilenen herkese hitap ediyor. “Nero’nun geniş bir okuyucu kitlesine ulaşması muhtemel ve bunu hak da ediyor çünkü yazar, anlatısının bu işlerle meşgul olmayan kimseler için de erişilebilir olmasına özen göstermiş.”

“Nero’nun geniş bir okuyucu kitlesine ulaşması muhtemel ve bunu hak da ediyor çünkü yazar,
anlatısının bu işlerle meşgul olmayan kimseler için de erişilebilir olmasına özen göstermiş.”
— A. Wallace-Hadrill, Times Literary Supplement

“Materyalin kusursuz bir ustalıkla kullanıldığı önemli bir kitap.”
— Joint Association of Classical Teachers Review