"Şiirde anlamsızlığı savunan, şiir diliyle düz yazı dili arasına keskin sınırlar çizen, hususen divan şiiri geleneğini yok sayan, tahkiyeyi şiirden kovan, deneyselliği baş tacı eden ve yüz kızartıcı bir şekilde her türlü değeri Batı modernizminde arayan görüşler hâlâ havada uçuşuyor; dolayısıyla modern şiirin dogmalarıyla mücadele hususunda çok bir yol alabilmiş değiliz. Şiiri okurun kulağına hitap eden bir sanat olmaktan, daha doğrusu okurla ilişki kuran bir sanat olmaktan çıkardık, sonuç itibariyle okur da şiire önemli ölçüde sırt döndü ve şimdi de garip bir şekilde okuyucu bulamamaktan yakınıyoruz. Bir kısır döngünün içerisindeyiz. Bu kısır döngüden kurtulabilmek, şiiri layık olduğu itibara yeniden kavuşturabilmek için modern şiirin dogmalarından çıkmamız ve bu çıkış arzusunu da şiirlerimiz ve poetikalarımızla ortaya koymamız gerekiyor. Bu kitap, işte bu bakış açısıyla kaleme alınmış metinlerden oluşuyor."