Bu kitap, uygulama-kuram birlikteliğinin ürünüdür. Yazar, ilkokul öğretmenliği yaparken beş yıl ilkokuma-yazma öğretmiş, öğretmen yetiştiren kurumlarda da yıllarca ilkokuma-yazma öğretimi dersini vermiştir.

Kitapta ilkokuma-yazma öğretmek için salık verilen yöntem, çözümleme-bireşimdir. Bu, kullanılabilen bütün yöntemleri içeren bir seçmeci (eklektik) yöntemdir. Sorun "ilkokuma-yazmanın kısa sürede nasıl öğretileceği" değildir. Sorun, hangi yöntemin çocuğu "doğru, hızlı, anlayarak okur" durumuna getireceğidir.

Hangi yöntemle öğretelim ki, çocuk daha başlangıçta okumaktan soğumasın; tersine okumaktan hoşlansın, kitap sever olsun, giderek okuma alışkanlığı kazansın. Değilse, giderek okuma alışkanlığı kazansın. Değilse, Mark Twain`in dediği gibi, "kitap okumayan bir insanın, kitap okuyamayan bir insan karşısında hiçbir üstünlüğü olamaz". Demek ki kitap sevgisi ve okuma alışkanlığı kazandırmadıkça okuma-yazma öğretmenin pek bir anlamı yoktur.

Bu bakış açısından yola çıkarak yazılan bu kitapta, tekniğine uygun olarak yazılmış metinlerle ilkokuma-yazma öğretmek öngörülmekte, bunun için de bolca metin örnekleri sunulmaktadır.

Kitapta hiperaktif çocuklardan kekemeliğe, okul korkusundan okul olgunluğuna, "Kırmızı Kurdele" tartışmasından okuma alışkanlığına kadar 1. sınıf öğretmenini ilgilendiren konular işlenmiştir.