*Adem peygamber, nefis zevkine bir adım attı, cennetin başköşesinden ayrılma zinciri boğazına geçti. Melek, Şeytandan kaçar gibi ondan kaçmaya başladı. Bir lokma ekmek için ne kadar gözyaşı
döktü. Gerçi cüret ettiği suç bir kıl kadardı. Fakat o kıl iki gözde bitmişti. Adem, kadim nur ’un gözüydü. Gözde kıl, büyük bir dağ kesilir. Eğer Adem, o hususta danışmış olsaydı pişman olup özürler dilemezdi.*