Ali Deniz Uslu’nun Martıların Çocukluğu, evcilleşip ehlileşenlere göre değil, zaten biraz da onlardan şikâyet etmede. Siyah Şehrayin. Siyah üstü az umut, ama var. Umutsuz yaşanmıyor, galiba yazılmıyor da. *Becerebilirsek kendi uçurumumuza düşmeyi*, o zaman her şeyin adı şehrayin olacak sanki, şehrayin şiirayin olacak!

Haydar Ergülen

‘‘Gece bizi gizlerdi, biz geceyi.
Tenden sekmezdi sözlerimiz.
Mıhlanalım diye uğraşmadık kimseye,
Belki o yüzden kaçırırdık gözlerimizi.
Iskaladıklarımız kadehlerimizde birikirdi.
Bilmediklerimizle bilenir,
Öğrendiklerimizde dağılırdık.
Şefkat amirleri sarardı etrafımızı.
Yırtar geçerdik geceyi,
İçerdik dilde durmayan heceleri!
İçimize dolardı sonbaharda İstanbul’’