Bir demiryolu işçisinin oğlu olan Pablo Neruda, 20. yüzyılı "büyük yaşamış" şairlerden. Şiir, diplomatlık ve toplumsal savaşım, onun yaşamının üç büyük uğraşı. Hem sürgünler yaşamış, hem de ülkesi Şili`nin Paris büyükelçiliğine kadar yükselmiş bir ozan. Yirmi Aşk Şiiri, Umutsuz Bir Şarkı, Yeryüzünde Konaklama, Yürekteki İspanya, Evrensel Şarkı ve Macchu Picchu Dorukları gibi yapıtlarıyla 1971 Nobel Edebiyat Ödülü`ne değer görülen Neruda, çağımızın en saygın ozanlarından biri. 1958`de yayınlanan Kuruntular Kitabı ise, bir anlamda, Neruda`nın "güz dönemi"nin başyapıtı. Şairin melankolik-ironik ruh yapısının aynası; "şiirle düşünme"nin olağanüstü bir örneği. Onca sürgünün, onca yurt özleminin ardından ülkesine dönen Neruda`nın, yurdunu, yurdunun denizini, toprağını, halkını yeniden keşfedişinin lirik bir öyküsü. Kuruntular Kitabı, Neruda`nın belki de en kişisel yapıtı.