Büyük İslâm âlimi Ebu Ubeyd el-Kâsım b. Sellâm’ın Kur’ân’ın ve bazı sûrelerin faziletiyle çeşitli âyetlerin tefsirine dair eseri Fedâilu’l-Kur’ân, bu konuda te’lif edilen ve günümüze ulaşmış olan en eski eserdir. Kitap üç ana konu üzerine te’lif edilmiştir. Bunlar fedâil, meâlim ve âdâb konulardır. Ebû Ubeyd, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’den, sahâbeden, tâbiûndan ve onlardan sonra gelen âlimlerden nakillerde bulunmak suretiyle eserini meydana getirmiştir. Eserinde yer yer kendi değerlendirme ve görüşlerine de yer vermiştir. Ebû Ubeyd 1-8 ve 32-49. bablar arasına fedâil konularına ayırmıştır. 63 bab hariç 50-70. bâb arasını meâlim konularına ayırmıştır.

Kur’ân’ın nüzûlü, nüzûl süresi, yazımı, cem‘i, nâsih-mensûhu, ilk ve son inen âyetleri, kıraati, tefsiri, i‘râbı, rey ile te’vili vb. konuları bu bölümde ele almıştır. 51 bâbda şâz kıraatlere geniş yer vermiştir. Bu nedenle Fedâilu’l-Kur’ân kitabı şâz kıraatleri ele alan en önemli kaynaklardan biri kabul edilir. Ebû Ubeyd 9-31. babları ise Kur’ân tilavetinin ve onu dinlemenin âdabı konusuna ayırmıştır.