İnsanlar, kendileri için hep başka bir hayatın hayalini kurar ve istedikleri o hayata kavuşmanın umuduyla yaşar. Hayalini kurdukları hayatı, kendilerine verebilecek birilerinin karşılarına çıkmasını, bazen de kendiliğinden bir mucize olmasını, bir elin hayatlarına dokunarak her şeyi değiştirmesini beklerler. Her ikisinin de aslında olmayacak boş bir beklenti olduğunu bile bile. Kendileri dışında birçok şeye umut beslerler. Oysa insanın umudu en çok da kendisine olmalıdır. Çünkü insan gerçekten sadece kendisine inanır ve bu inançtan aldığı güçle mücadele ederse hayallerine ulaşacaktır.

Hayalimizde kurduğumuz dünyamızın ve duygularımızın en güzel ifadesi de şiirler değil midir? Bir çırak kaleminden çıkmış olan *Küçük Şeylere Tutunarak Büyür Sevgiler* kitabımızı okuma nezaketini gösterecek tüm şiir severlere sevgiyle…