Okuma, bireyin zihinsel gelişimine en büyük katkıyı sağlayan öğrenme alanıdır. Dil eğitiminin can damarı olan bu öğrenme alanı, 1924-2005/2015 yılları arasında uygulanan Türkçe öğretim programlarında en fazla ağırlığı oluşturmuştur. Bu programların tamamında özel bir önem verilen okuma becerisini kazandırmada farklı araçların kullanımı özendirilmiştir.

Okuma becerisi kazandırmanın temel araçlarından biri olan ders kitapları, Türkçe öğretiminin tarihsel süreci incelendiğinde yaygın kullanımıyla dikkat çekmektedir. Türkçe ders kitapları, Türkiye’de 1928 Harf İnkılabı’na kadar eski harfli (Osmanlı Türkçesi) metinleri içermektedir. Türkçenin eğitimi ve öğretiminde önemli gelişmelerin yaşandığı Cumhuriyet Döneminde yazılan ve ders kitabı olarak kullanılan kıraat kitapları, bu süreçte önemli bir rol üstlenmiştir. Dönemin Maarif Vekaleti öncülüğünde seçkin yazarlar tarafından yazılan bu kitaplar aracılığıyla hedef kitlenin dil becerileri geliştirilmeye, söz varlığı zenginleştirilmeye ve değer yargıları sağlamlaştırılmaya çalışılmıştır. Sözü edilen kitaplardan biri olan Küçük Mektebliye: Yeni Milli Kıra’at, 1925 yılında Köprülüzade Mehmet Fuat tarafından *ilk mekteblerin birinci sınıflarında tedris edilmek üzere* yazılmıştır.