Mutlu insanlar şiir yazamazlar, mutludur çünkü dünya ona kapılarını açmış, olmak istediği menzile varmıştır. Kelimeler sayılı ve kısıtlıdır ya sevdiğini yazar ya gökyüzünün parlaklığını

ya kalp çarpıntısını.
Ama bir de mutsuz insana sor azizim.

Kelimeler kalemle buluşmadan havalara uçuşur, nefes alıp vermek kadar doğal bir şekilde

dizelere dökülür ağızdan.

Şiir, mutsuzun dili değildir sadece; aynı zamanda sığınağıdır. Kalbin yükünü kimseye

anlatamayan, gecenin sessizliğinde fısıldar mısralarını.

Bazı acılar, yalnızca şiir olur.