Ben şimdi 
orada, ötede 
bir taşın üzerinde oturuyorum. 
Ben, yine aynı ben; 
Kıyısında durdurulamaz zamanın. 
Ayağımı sallandırmışım  
akıp giden zamana. 
Ayak parmaklarımı  
ıslatıyor zaman. 
Benden öncekilerin bıraktıkları yapraklar ve çiçekler 
yüzüyor zamanın akışında…