Bir sonbahar daha yeşerttim içimde
İçinde solgun yapraklar, içinde eğilmiş ağaçlar
Şimdi bir mevsim gibiyim esen rüzgârın içinde
Yüzleri aydınlatan kalpleri ferahlatan gözlerin
hüznü var hala bu son gecelerde
Yalnız dolaşırken ağaçların sessizce fısıldaşmaları,
maziyi canlandırdı gözümde
Bize küsmeyin sakın ey nazlı ağaçlar,
ey nazlı çiçekler ey nazlı kuş sürüleri özür borçluyuz sizlere
Ne bizler eski bizleriz ne de siz, yıllar ortak oldular
kaderimize
Ve şimdi gözler yaşlı düşen yaprakları izledikçe