Komünizmden yeni çıkmış bir ülkeye atanmış yurtsever bir askeri ataşe, atandığı bu ülke toprakları üzerinde Birinci Dünya Savaşı sırasında vatan toprağından uzakta şehit düşmüş asker atalarının kayıp mezarlarının izini sürmeye başlarsa ne olur?
Kayıp Şehitlik, uzak diyarlarda ölüme yatmış vatan evlatlarını, onlardan doksan yıl sonra sadece kendi çabası ve o ülkedeki Türklerin desteğiyle tarihin unutulmuş sayfalarından çekip çıkaran bir askerin gerçek hikâyesi...
Nevzat Kutlu’nun elinizdeki kitabından öğreniyoruz ki, Galiçya Cephesi’nde toprağa düşen Türk askerlerinin şehitliği için 33 bin ABD dolarlık bir isteğe, zamanında Milli Savunma Bakanlığı şu karşılığı vermiş:
*Bu yılın ödenekleri bitmiştir. Ödenek tahsis edilemeyecektir.*
İnsanlık henüz yalnız kalmamıştı.
Olmayan, belki de hiç olmayacak olan tahsis beklenmedi.
İnsan olanlar, insanlarının anısına saygıda kusur etmediler.
Şehitliği tamamladılar...
