Bakırcılık sanatı özellikle 16. yüzyıldan itibaren özgün bir kimlik kazanmış olup dövme ve döküm teknikleriyle üretilen eserler, gündelik kullanım eşyalarının ötesine geçerek estetik değere sahip birer sanat objesine dönüşmüştür. 
Bu çalışmada Kavaklıdere’de kendine özgü üretim metotları ve süsleme teknikleriyle atölye ve koleksiyonlardan tespit edilen toplam 107 eser; pişirme, servis, saklama, günlük kullanım ve temizlik kapları olmak üzere sınıflandırılarak incelenmiştir. Bu eserler; malzeme, üretim teknikleri, birleştirme teknikleri ve üzerlerindeki geometrik, bitkisel ve yazılı bezemeler açısından kataloglanarak değerlendirilmiştir. Ayrıca bu kaplar, Anadolu’daki diğer bakırcılık merkezlerinde üretilen eserlerle karşılaştırılmıştır.
Kavaklıdere, özellikle kendine özgü formdaki ibrikleri ve zengin ürün yelpazesiyle Türk bakırcılık sanatında önemli bir yer tutmaktadır. Günümüzde usta-çırak ilişkisiyle üretimin devam ettiği merkezlerden biri olan ilçe, Türk maden sanatının yaşatılmasına ve kültürel sürekliliğine katkı sağlamaktadır.