KARANFİL AÇAR

Gecenin kalbinde, bir yalnızlık yürür
Karanlık susar, rüzgârın dili var.
Bir gölge uzar duvar diplerinde,
Sessizlik, en derin şarkısını çalar.
Ay, ince bir hançer gibi gökte,
Gizemli haresi, tarihi bir sır saklar
Düşler dökülür eski bir defterden,
Her satırda başka bir yara var
Kırmızı bir mum, karanlığa inat
Damla damla eriyerek yanar
Hava kararınca gri şehri sis basar
Tan vakti ufukta bir yıldız kayar.
Bütün çiçekler solsa bile
Bütün çiçekler solsa bile
Senin gözlerinde her sabah
tomurcuk karanfiller açar