Kederli sesime hep yol yürüdüm ben Bazen neşeli, bazen dertli, bazen öfkeli, bazen dingin Ve ne zaman kaybetsem kendimi üç kelime çarpıyordu hep kalbimi A Ş K!
….
En büyük yolculuklarım bilincimin coşkuları ve kalbimin salınımları arasında gidip gelmek olmuştur, Hep ikisinin kesiştiği yollarda aradım hayatımı ve mola verdim zaman zaman... Ve hala hayatımın anlamını bu iki yolculuğun derin tutkuları, bileşkeleri/çatışmaları arasında aramaktayım…
...
Yollar gidilmek içindir
Yolcululara gitmek düşer
Gitmek ve görmek hep bir bilinmeyini!
….
Ne bulutlar ne yağmurlar geçiyor şu kısa ömrümüzden
Vurulsak da dalgalar ardında
Kuş olup uçmak kalsın akşamlara...