Kirlidir havaları kirlidir bak suları
Kirlidir insanları kirli şu şehirlerin
Huzura yol almaya geçit vermez dağları
Çürümüşlük kokuyor membaıdır kirlerin

Renksizdir çiçekleri koklasan da koklanmaz
Mevsimlik sevdaları iki mevsimlik olmaz
Dipsiz bir kuyudur bu doldursan da hiç dolmaz
Uzanmaz dost elleri boşta kalır ellerin

Yorgun argın yürekler uykusuzdur hep gözler
Verilmez selam bile samimiyetsiz sözler
Şu şehir göçebesi nasılda köyü özler
Eser yok hiç manadan anlamı yok güllerin