Rüyada, kendimi okyanusun üzerinde yükselen kayalık uçurumun kenarında dururken buldum. Güneşin son ışıkları gökyüzünü kızıla boyarken, ufka baktım. Her nasılsa bunun Atlantik Okyanusu olduğunu biliyordum. Ama nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu. Birden kollarımı kaldırdım. Ve sırtımdan, aşağıya doğru kanatlar yerleştiren elleri hissettim. Uzun tüylü kartal kanatlarına sahip olduğum için arkama bakmadım. Gözlerim ileriye odaklanmıştı. O an Tanrı’nın sesini duydum: “Kuzeye doğru uç.” Panik içinde “Bunlarla nasıl uçabilirim ki?” diye sordum. Kendi kendime; “Daha önce hiç uçmadım, nasıl uçacağımı da bilmiyorum” diye düşündüm. “Bu kanatlar kilomu taşımaya yetmez” diye itiraz ettim. Tanrı, kuşkularıma ve endişelerime yanıt olarak sessiz kaldı. Akıl ve fizik kurallarına meydan okurcasına uçuyordum. Kısa sürede suyun üzerindeydim, altımda sonsuz bir okyanus uzanıyordu. Ben yükseldikçe, dalgalar ayaklarıma vuruyordu.