Çağ, samimiyetsiz. Duygular bir kabuk içre. Ne eli öpülecek bir ihtiyar kaldı ne de başı okşanacak bir genç. Kelimelerden çeyizler yok artık. Kadın, şiirlerin konusu değil. Meselelerden bir mesele sadece. Üstelik pahalı.

Çağ, hızlı. Sokağın izdihamı her yerde. Şairin karnındaki manayı çıkartmaya zaman yok.

Çağ, gürültülü. İyilikler bile paldır küldür. En baba kibir, en şahane mütevazılık mâbedinde. İyilik, yurdunda sürgün.

İyilik hakkında konuşmak tehlikelidir. Şu çağda filanca kişinin yaptığı bir iyiliği anlatmak, çoğu kere kurutulmuş kelebek koleksiyonundaki bir kelebekten bahsetmek gibidir. Oysa iyiliği bu çağın doğasına salmak gerekir. Zira iğnelenmiş, kataloglanmış kelebek ile doğada özgürce uçuşan kelebek bir değildir.

İyilik Üzerine, samimiyetin, yavaşlığın ve sessizliğin peşinde. Çabayla elde edilen bir samimiyet, anlamı idrak edecek bir temenni, iyiliği seven, besleyen bir sessizlik... Bu kitap, Anadolu`nun iyilik damarlarına tutulan bir sismograf adeta. İhtişamlı, katmanlı iyilikleri gün yüzüne çıkarıyor. Geleceğin çocukları adına gökyüzünün şimdiden soğuracağı iyilikler. Kitap sayesinde iyiliğe dair asil düşünceler kendilerini yeryüzüne bağlayan bir ağırlık ediniyorlar. Kalacak. Yaşayacak.