Kadın

Kadın neşelidir kabullenin
Güler ulu orta kahkahalarla
Gizlemez mutluysa şayet
Kadın çenebazdır kabullenin
Konuşur, döker kalbinin taşını toprağını
Kadın annedir, kabullenin
Merhamet abidesidir, oğluna kızınadır
Vefakar yanı
Kadın kalabalıktır kabullenin
Konusu komşusu doludur etrafında
Kadın çalışkandır
Bilmez yorgunluk nedir
Argınlık uğramaz kolay kolay koynuna
Kadın hayattır
Toplar etrafında kırları baharları
Kışları sert, çetin olsa da
Kavurur o çetin kışın soğuğuyla yine aşını
Kadın eştir, değil karı

Eştir, eşittir, lakin adam gibi adamlara
Zira saymaz eşliğini, eşitliğini
Adam olmayan mahlukatlara
Kendini bilir kadın kabullenin
Bilgidir, bilgedir, edeptir, güzeldir

Kadın çocuktur biraz da
Her doğurduğuyla yeniden gelir dünyaya
Doğar, büyür, kalır ama hep biraz çocuk yanı
Koşar kırlarda, oynar yeniden legolarla
Çizer, öğrenir yeniden okuma yazmayı
Kadın acıdır
Yakar acıtır
Kadın tatlıdır
Sarar ballandırır…
Kadın güzeldir
Kadın özeldir
Kadın gözdür
Özdür
Özlemdir
Hasreti en iyi bilendir
Fedakardır
Yardır
Kimine yara
Kimine yarendir
Görene karalı bir kapak
Bilene kalın bir kitap
Okuyana iki hecelik uzun bir şiirdir
Kadın kadındır!
Kabullenin…