1940 Kuşağı’nın özgün kalemlerinden Cahit Irgat, kuşağının diğer şairleri gibi siyasi iktidarlara karşı çıkan ve bu yüzden kitapları toplatılan, şiirlerinde yoksulluk, faşizm, kapitalist sömürü, sosyal adaletsizlik gibi temaları sık sık işlemiş ancak asla slogan atmayan bir şair. Can Yücel’in şiirinde *Cahit ki bu hasta düzende sağlıklı bir kanserdi* sözleriyle andığı, kendini önce aktör olarak tanımlayan bir şair.

II. Dünya Savaşı yıllarında çağının tanığı, sokak çocuklarından gemi leşlerine, gölgesinde uyuduğu ağaçlardan yağmurunda ağladığı bulutlara, herkese ve her şeye şiirinde yer açabilen, *haksızlığa karşı üreyen bir hücre*.

Cahit Irgat, Irgatın Türküsü’nde öfkenin, umudun şiirlerini yazıyor.