Milattan altı yüzyıl kadar önceleri Isparta’da yasacı Lykurgos’un uyguladığı ilk sosyalist (insancıl) toplum düzenini anlatan bu kitapta, insanlığın bir sosyal devlet denemesi anlatılmaktadır, bu denemede toprak, mal mülk, para, eğitim, ahlak, aile, savaş, yemek içmek, sevişmek, sanat, şiir konusunda insanı belli ve çeşitli koşullar içinde dengeli ve mutlu kılmak için düşünceler ele alınmış, incelenmiş, eleştirilmiş.

Buna istersek bir sosyalizm denemesi diyebilir, istersek bir Nazizm taslağı diyebiliriz, ister beğeniriz, ister beğenmeyiz. Ama bu denemenin insancıl değeri şurdan belli ki aradan geçen binlerce yılın üstüne bir köprü kurup, kör Lykurgos’la sakallı Castro’yu birbirine bağlayabiliyor.

İnsanı insan olarak aldık mı, denemelerinin amaca giden yolda ne kadar ilerleyebildiğini gözle görür, tartar biçer ve değer ölçülerine vurup eleştirebiliriz. Bunu yapamadık mı, kitap okumak da yazı yazmak da değerden düşer.