İnsan, yaratıkların en onurlusuysa eğer; dünya onun üzerinden dönüyorsa; tabiatın hâkimiyse insan; yoksa ondan değerli başkası, ama özne olduğu kadar nesneyse bilmeden ve mağdur olduğu kadarsa zalimliği, kurgulandığı kadar kurgulayansa; kuklacıyken kimi zaman, kuklaysa aynı zamanda; Nazım’ın dediği gibiyse eğer, en tuhafıysa dünyanın; şimdi vaktidir onun içini açmanın…

İnsan… Üzerine söylenmedik söz kalmamış olsa gerek. Köle, yurttaş, mağdur, fail, canavar, masum, hasta, korkak; ona uygun görülen daha nice sıfatları ardı ardına sıralayabiliriz. Çağlar boyu, iktidarların biçimlendirdiği varlık. Diğer varlıklardan üstün kılınan. Şeytan’ın bile biat etmekten yüksündüğü, secde etmektense onu düşman bellediği yaratılanların en zekisi. Aklın egemenliğiyle dünyayı yöneten. Kimi zaman inançlarından bağı kopartılarak kimi zamansa inançlarıyla nesneleştirilmiş olan. İşte insan…