Bu kitapta, müfessir, kurra, muhaddis, fakîh, kadı, müftü, edip, tarihçi, nahiv ve lügat âlimi, zahit ve âbidler arasından fazileti bilinen, dini ve ilmi ile meşhur, hayatlarının tamamını ilme adamış, ilim için bekâr kalmış daha fazla ilim öğrenmek, dine hizmet etmek ve Müslümanlara faydalı olmak adına kendilerini mahrum bırakmış olan büyük ilim adamları ve din imamlarından bahsedilmektedir. 
Bu âlimler kendilerini eğitim ve öğretime adamak için evlenmemiş ve alternatifsiz sadece ilim için evliliği terk etmişlerdir. Çünkü bu kimseler ilmi sevmişler, ilme âşık olmuşlar, kendilerinin duygu ve hislerini ilim işgal etmiştir.