Gitmek miydi marifet olan, yoksa kalmak mı? Beni bırak da, aklımdaki her zerrenin seni uykundan uyandıracağını da mı düşünmedin. Sana ait ne varsa silmek istiyorum. Aklım başka yüreğim başka.. Yapamıyorum. Sen karışmışsın yüreğime, sen olmuş orası, sen kokuyor. Vazgeçemiyorum. Hani diyordun ya ben hep yanındayım diye, ben gözyaşlarımda boğulurken sadece anıların vardı, sen yoktun. Bir şalın, bir tokan ve bir de kokun dolu mektupların. Saçmalardın kimi zaman, ama söylemezdim sana, gizlice gülerdim. Görsen çok kızacağını biliyordum. Sen şimdi ben daha yazdıklarına gülmeden kız bana, bağır çağır ne istersen. Yanı başımda, kalbimin en derinlerinde sahip olduğun, kendin gibi eşsiz bir yer de. Belki de özleyeceğim bunları. Ama sen istedin, sen bıraktın, sen gittin. Yaşayacağımız güzel anılarımız vardı, belki de yaşlanacağımız. Her neyse, sen benim hayata dair yaşadığım en güzel anımsın sevdiğim…

Hoşça Kal…